PATER Synedrii

PATER Synedrii

Hebr. Gap desc: Hebrew, seu Princeps secundus, proximae dignitatis erat a Principe seu Nasi, de quo supra, apud Hebraeos. Maimonides, de Synedriis tam magois quam minoribus, agena, in Iad tit. Sanhedrin. c. 1. §. 3. Qui sapientiâ, inquit. praestabat, constituebant eum super se caput, adeoque is erat consessus seu Synedrit caput, ac idem, quem Sapientes appellitaut tibique Principem. Atque is conslit vebatur locô Magistri nostri. Constit vebant etiam virum Septuaginta reliquis eminentiorem, Capiti secundum, cuius sedes erat a dextera illius: is vocitabatur Pater Synedris. Reliqui vere ex LXX. sedebant coram binis bisce iuxta dignit atem suam. Et quisque ut Socium suum antecelluit, eô proximior erat Principi a sinistra eius: Sedebant nutem velut in dimidiata area circulari, ita ist Princeps et Pater Synedrii cunctas possent contueri, Sic ergo in consessu reliqui omnes, praeter Patrem Synedrii, a sinistra Principis consederunt, adeoque hic cum Patre ad semicirculi sinistram intuenti partem locum habuit, coeterique semicirculi residuum, secundum dignitatem suam, occupârunt. Atque ita sane consessum Rabban Gamalielis Principis se habuisse in Iabne (quo tandem Synedrium Magnum translatum est) reperitur in Thosiphtha ad c. 8. tit. Sanhedrin et apud Iosephum Karo in Ceseph. Misna ad tit. Sanhedrin. c. 1. §. 3. Nempe formula haec sessionis pro arbitrio legitima satis fuit, neque mori ita adversa ut admittenda non esset. Coeterum receptior est sententia, de formula considendi usitatiore eiusmodi, ut Princeps et Pater in medio semicirculi sederent, reliqui a dextris et sinistris; iuxta dignitates suas, nec sine Scribis binis adstantibus: cuiusmodi Synedrii figuram exhibet Seldenus de Synedriis l. 2. c. 6. §. 1. Uti autem secundus â Principe Pater erat, ita maxima ipsi, post

Principem, reverentia publicitus est exhibita, quâ excipi consuevit, quotres Conventus aliquos sive Iuridicos sive Sacros introiret: Gemara Babylonia ad tit. Horaiioth c. 3. fol. 13. 2. Traditio est Rabbiniea, universum Populum assurgere solitos, quoties ingrediebatur Princeps, nec resedisse, usque dum dixerat ille eis, sedete. Quando Pater Synedrii mgrediebatur, faciebant ei semitam alterutrmque usque dum locô consederat. Sapiens cum ingrediebatur (i. e. aliquis ex coeteris Synedris) Alter sedebas, et alter stabat (quisque vice suâ in transitu ei afsurgebat) usque dum suô consederat locô. Idem sed paulo expressius Gemara Hierosolymitana, ad tit. Bieurim c. 3. fol. 65. col. 3. §. 3. Quoties ingrediebatur Princeps, universus assurgebat Populus, simul ac conspicitbatur, nec residere cuiquam licuis antequam dixterat ille sedete. Pater Synedrii, quoties ingrediebatur, faciebant ei semitas (binas) adeo ut sive per hanc, sive per illum, pro arbitrio transire posset, etc. Seriem Principum Patrumque Synedrii Magni ab Antigono Socaeo, in Rabban usque Simeonem (filium Rabbi Gamalielis I.) qui, in excidio Urbis sub Vespasiano, peremptus est, aliosque per annos aliquot, ab excidio illo, ad ipsius gentis illic deletionem, exhibuimus supra in voce Nasi. Uti autem in Synedrio M. sic et in Vigin titriumvirali, Pater erat, quemadmodum utrumque suum habebat Principem, Hebr. Nasi, Graece Καθηγητὴν: quos titulos non plane abolitos voluit Christus Matth. c. 23. v. 8. 9. 10. ῾ϒμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῾Παββἴ εἷς γάρ ἐςτιν ἡμῶν ὁ καθηγητὴς ὁ Χριςτὸς --- Καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς᾿ εἷς γάρ ἐςτιν ὁ πατὴρ ἡμῶν, ὅ εν τοῖς οὐρανοῖς. Μηδὲ κληθῆτε Καθηγηται εἷς γὰρ ὑμῶν ἐςτιν ὁ

Καθηγητὴς ὁ Χριςτός, Vos autem nolite vocari Rabbi. Unus est enim vestrum Princeps seu Dactor, ipse Christus---Et. ne vocetis Patrem vestrûm super terram: Nam unus est Pater vester qui est in caelis. Neque vocemini Praesides seu Principes seu Primates, unus enim est vester Princeps, ipse Christus. Sed ambitionem tantum his titulis superbientium castigat. Hinc, ut de Patris solum nomine pergam (quod et Patroni cognatum munus et dignitatem civilem, maxime apud Romanos veteres, denotâsse neseit nemo) usus eiusdem, non obstante interdictô illô in Christianismum etiam primitivum, ut undiquaque licitus receptus est, ex disciplina Platonica, in qua Theologos eminentiores et Θεῶν παῖδας, Deorum Filios et Πατέρας τῆς περὶ αὐτῶ ἀληβείας, Patres veritatis ab ipsis traditae, dici consuevisse docet Philolaus apud Proelum in Platon. Theol, l. 1. c. 5. et 6. etc. Etiam hoc addendum, nomen Patris non solum apud Hebraeos notissimum fuisse in dignitate illa amplissima, de qua dictum, sed et τοῦ et Patris nomen eminemptioribus Rabbinis, ob reverentiam fingularem, a compluribus tribui consuevisse: ut exprelle patet ex titulo Talmudico illo generali Capitula Patrum, qui ad Doctores vetustiores attinet, et in Fircke Aboth Rabbi Nathan, qui corpori Talmudico Babylonio coniunctus est, in Capitula illa, Commentarius quasi perpetuus. Vide Ioh. Seldenum de Synedriis Veter. Hebraeorum l. 2. passim, inprimis c. 6. §. 1. c. 10. §. 1. etc. nec non supra, voce Nasi, ubi Patrum quoque Synedrii series.